یادداشت | تغییر محسوس مخاطبان در پیام نوروزی رهبر انقلاب

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، بررسی ابعاد مختلف پیام نوروزی رهبر معظم انقلاب در سال ۹۸ حاوی نکات کلیدی بسیاری است.

شاید جالب توجه باشد که بدانیم در پیام نوروزی ایشان واژه‌ی «مردم» ۵ بار و واژه‌ی «ملت» ۷ بار تکرار شده است؛ این در حالی است که هیچ استفاده‌ای از کلمه‌ی «دولت» در پیام نوروزی از طرف ایشان صورت نگرفته است.

اگر این نکته را در کنار جملات خاص ایشان که در سخنرانی ابتدای سال در حرم رضوی در مورد عملکرد مسئولان در سالی که گذشت قرار دهیم شاید دلیل این کار را بیشتر درک کنیم. آن‌جا که می گویند: « این حرف‌ها را آن وقتی بنده در مجمع عمومی و در مقابل آحاد وسیع مردم می‌گویم که بارها به‌طور خصوصی به خود حضرات تذکر داده‌ایم؛ این‌ها باید به بخش‌هایی از اقمار عمومی و مطالبات عمومی تبدیل شود.»

هر چند بر هیچ انسان منصفی پوشیده نیست که «مردم» در منظومه‌ی فکری رهبر انقلاب اهمیت بسیار ویژه‌ای دارند و همه‌ی تغییرات اساسی در راستای اعتلای انقلاب و نظام از رهگذر خواست و اراده‌ی «مردم» می‌گذرد لیکن، توجه به این نکته حائز اهمیت است که دقت کنیم ایشان در پیام نوروزی سال 97 نیز با تاکید خاصی روی «مردم» و «ملت» تمرکز کرده اند. ایشان در فرازی از پیام نوروزی 97 می فرمایند: «بنده در شعارهای سال‌ها، معمولا مخاطب را مسئولین قرار می‌دادم؛ امسال مخاطب «آحاد ملت» و از جمله مسئولین خواهند بود.»

با در نظر گرفتن همه‌ این صحبت ها حداقل چند نکته حول این موضوع درخور توجه است:

نکته اول این‌که، به نظر می‌رسد رهبر معظم انقلاب، نوع مواجهه مسئولان و دستگاه‌های تحت امرشان با مسائل مختلف پیش روی نظام را در تراز انقلاب اسلامی ندانسته و مخصوصا از عملکرد دستگاه‌های اجرایی و قانونگذاری جامعه در جهت حل مشکلات جامعه و مواجهه یا موضوعات مختلف در شأن جمهوری و انقلاب اسلامی رضایت چندانی ندارند.

چه، همین سخن ایشان که «بارها به حضرات تذکر داده‌ایم...» مؤید دغدغه ی ایشان در خصوص اوضاع جامعه، خصوصا وضع معیشتی مردم و تذکر چندین باره‌ی ایشان به دستگاه های ذی‌ربط و نهایتا عدم رضایت ایشان از عملکرد آنهاست که نهایتا به گله مندی ایشان در یک سخنرانی عمومی منجر می شود و ایشان می فرمایند: «حالا البتّه این‌جا من یک گِله‌ای هم از مجلس خودمان بکنم: مجلس شورای اسلامی خودمان چند طرح و لایحه در مقابل خباثتهای آمریکا ارائه کرده‌اند یا تصویب کرده‌اند؟»

نکته دوم و البته مهم تر این است که می توان این تاکید ایشان بر مفاهمه ی مستقیم با مردم را در راستای سیاست های «ملت سازی» ایشان بوسیله ی ایجاد همدلی از طریق تعیین یک هدف مشترک دست یافتنی تعبیر کرد.

چه آنکه، زمانی که امام جامعه به مردم خود آنچنان اعتماد دارد که فارغ از عمل دولت‌مردان کارویژه ای ملی می‌سپارد، نفس همین عمل موجب ارتقای اعتماد به نفس و خودباوری در آحاد ملت، ایجاد رابطه‌ای پدر~فرزندی بین امام جامعه و مردم، و دلگرمی آنان می‌شود که می‌تواند منشأ حرکت‌های عظیمی در جامعه باشد.

نکته سومی که می‌شود به آن اشاره کرد این است که رهبر انقلاب اسلامی علیرغم تغییر مخاطب سخنان خود از مسئولان به مردم؛ اما همچنان امید دارند که مسئولان نظام از خواب بیدار شده و به امورات جامعه آن طور که باید رسیدگی کنند.

شاید این فراز صحبت ایشان در حرم رضوی که می‌فرمایند: «البتّه امروز خوشبختانه مسئولین دولتی ما به این نتیجه رسیده‌اند که با غربی‌ها نمی‌شود درست در یک مسیر حرکت کرد؛ این را احساس کرده‌اند؛ شاید در آینده ان‌شاءالله رفتارها و برخوردها -بر اثر این فهم جدیدی که در مسئله پیدا شده- تفاوت پیدا کند،» هم نگاهی امیدوارانه به بیدار شدن مسئولان داشته اما همچنین به نظر می رسد بایستی از طرف مسئولان با تیزبینی و فوریت به عنوان تذکری خاص پذیرفته شود.

چه اینکه، زمانی که مردم به حدی از بلوغ فکری و اجتماعی و سیاسی رسیده باشند که مخاطب دستور خاص سالانه‌ی رهبری قرار بگیرند می‌توان ادعا کرد که این مردم به حدی از بلوغ رسیده‌اند که در آینده مرکز و ثقل مشکلات را تشخیص داده و کم‌کاری های صورت گرفته را با هیچ شعار دهن پرکنی بدون کارنامه ی عملی قابل قبول، نخواهند پذیرفت و این در نوع خود زنگ خطر و زنگ هشداری است برای کسانی که همه‌ی چشم امید خود را به غرب دوخته‌اند و در مواقع ضروری همه‌ی مشکلات را نیز ناشی از عدم ارتباط با غرب و تحریم آنان القا می‌کنند.

حال باید نشست و نظاره‌گر بود که آیا مسئولان نظام و در رأس آن‌ها دولت و مجلسی‌ها می‌توانند در بصیرت و تلاش شتابی به خود بدهند که در برآوردن انظارات رهبر انقلاب حد‌اقل در حد مردم عادی جامعه ظاهر شوند یا خیر./918/ی703/س

محمد اصغری مرجانلو